எதுவாகவும்
ஆகமுடியவில்லை
நல்லவனாகவோ,
கெட்டவனாகவோ.
முழுதும்
உண்மையானவனாகவோ,
ஏமாற்றுபவனாகவோ.
எல்லோரிடமும்
காண்பிக்கவும்
ஒளித்து வைக்கவும்
அவரவர்களுக்கான
சிற்சிலவற்றை வைத்துள்ளேன்.
தனிமையில்
எதாவது ஒரு நேரத்தில்
இப்படி கலவையாகவோ
அல்லது
கலவையின் கலவையாகவோ
உணரும்போது
என் கண்ணாடி பிம்பங்களில்
அழுக்கின் கனம் மட்டும் கூடியிருக்கிறது.
இப்போது,
இந்த மூலையில்
வன்மையான கசப்புடன்
என்னை தேற்றிக்கொள்ள வைப்பவை
அவரவர்க்கான
அழுக்கு தோய்ந்த
அவரவர் பிம்பங்கள் மட்டுமே.
Fyodor Dostoyevsky (1821-1881)க்கு...
Picture courtesy: chuckypita.com
-
nitharsanan thaan nanba
ReplyDeleteரொம்ப நல்லா இருக்கு காந்தி இந்தக் கவிதை.
ReplyDeleteநன்றி மண்குதிரை மற்றும் யாத்ரா
ReplyDeleteநல்லா இருக்கு :)
ReplyDeleteநன்றி ஸ்ரீ
ReplyDeleteஅருமை.... மற்றும் உண்மை...
ReplyDeleteநன்றி பிரதீப்
ReplyDelete