சிக்குண்டு கிடக்குமொருவெண்மதியப் பொழுதில்
மூடிய ஜன்னலிடுக்கில்
பீறிட்டெழும் ஒளிக்கீற்றில்
மிதந்து செல்லும்
தூசியின் நோக்கமுடையது
என் மனமெனும் பிராணி.
வெளியேற வழியற்ற
ஒளிதாண்டிய
ஓரிடத்தில்
இந்த கவிதையை போலவே
முடிவற்றிருக்கும்...
-
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
அருமையான காட்சிப்படுத்தல் காந்தி, அருமையான கவிதை.
ReplyDelete@cinz: Thanks. I promise :)
ReplyDelete-
நன்றி யாத்ரா, இந்த கவிதை உங்களுக்கு பிடிக்கும்னு எதிர்பார்த்தேன் :)
good one...
ReplyDeleteஒரே ஒரு Add-தமிழ் பட்டன் போதும் , உங்கள் பதிவுகள் அல்லது இணையதள பக்கத்தினை அனைத்து முதன்மை தமிழ் திரட்டிகளிலும் மிக எளிதில் வெளியிடலாம்.
ReplyDeleteஉங்கள் பதிவுகள் அதிக வாசகர்களை சென்றடைய இப்போதே
Add-தமிழ் விட்ஜெட் இணையுங்கள்.
விட்ஜெட் தரவிறக்கம் செய்ய www.findindia.net
நன்றி புனிதா
ReplyDeleteநன்றி ராம்
inthak kavithaiyai naanum rasiththeen
ReplyDeleteinthak kavithaiyai naanum rasiththeen
ReplyDeleteநன்றி மண்குதிரை
ReplyDelete