எனக்கானவை

நீங்கள் எரிக்கும்

என் பிணம் சிதறி வீழ்கையில்

வறண்டு, வாய் பிளந்ததும்

ஜீவாலையாக மாட்டேன்!

அகாலமாய் இறக்காமல்

உயிர் மட்டும் பறித்து

நெடு ஆழத்தில் புதைத்துவைப்பேன்.

என் உடல் தின்று செரித்து

காத்திருப்பேன்...

ரணங்கள் வலியெடுத்துக் கதறும்

குளிர்காலப் பகற்பொழுதொன்றில்

முனை மழுங்கிய என் விரல்களை

தேடிச்சென்று கூர் தீட்டி

தூரத்து கடல் நீரின்

ஈரம் உறிஞ்சி

செரித்த அணுக்களனைத்தும்

செலுத்தி

வேர் விட்டு,
வார்ப்பிரும்பு சங்கிலிகளுடைத்து

முளைத்தெழுவேன்!

துளிர்க்கும் அந்த நாள் முதல்

இது

எனக்கான மண்

எனக்கான வானம்

எனக்கான காடு...

Image courtesy: velhametsa.
-